ORHAN SEYFİ ORHON HAYATI VE EDEBİ KİŞİLİĞİ
Orhan Seyfi Orhon, 1890 yılında İstanbul'da doğup, yine doğduğu yer olan İstanbul'da 1972 yılında ölmüştür. Gazetecilik, milletvekilliği ve öğretmenlik gibi çeşitli görevleri üstlenmiştir. Edebiyat hayatına aruz ölçüsüyle yazdığı şiirlerle giriş yapmıştır. Milli Edebiyat sanatçılarının çıkardığı bir kaç dergide de hece ölçüsü kullanarak yazmış olduğu şiirlerini yayımlamıştır. Şiirlerinde kullandığı Türkçe oldukça duru ve sadedir. Çeşitli edebiyat dergileri de çıkarmış olan Orhan Seyfi Orhon, şiirle aruzu sentezlemeye çalışmıştır. Konuşma dilini kullanan yazar, halk şiiri biçimlerini de kullanmıştır. Milli konulara ek olarak bireysel şiirler de yazmıştır. Çıkarmış olduğu edebiyat dergileri ise: Akbaba, Hıyaban, Güneş, Çınaraltı, Papağan’dır.Milli Edebiyat Dönemi sırasında Orhan Seyfi Orhon, Beş Hececiler arasında olmuştur.
Orhan Seyfi Orhon Eserleri
Şiir:Fırtına ve Kar (1917)
Peri Kızı ile Çoban Hikâyesi (1919)
Gönülden Sesler (1922)
Kervan (1935)
O Beyaz Bir Kuştu (1941)
İstanbul’un Fethi (1953)
İşte Sevdiğim Dünya (1962)
Kervan (1964)
Orhan Seyfi Orhon’dan Şiirler (1970)
Derleme:
Hayat Bilgisi Şiirleri (1929)
Monografi:
Abdülhak Hamid: Hayatı ve Eserleri (1937)
Ziya Gökalp: Hayatı ve Eserleri (1937)
Yahya Kemal: Hayatı ve Eserleri (1937)
Mehmet Akif: Hayatı ve Eserleri (1937)
Nâzım Hikmet: Hayatı ve Eserleri (1937)
Roman:
Çocuk Adam (1941)
Destan: Kerem ile Aslı (1942)
Asrî Kerem (1938)
Makale:
Dün-Bugün-Yarın (1943)
Öykü:
Düğün Gecesi (1957)
Fıkra:
Kulaktan Kulağa (1973)
ORHAN SEYFİ ORHON ŞİİRLERİ
Veda
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni
Yüzüne bu türlü bakmayacaktın?
Hani ey gözlerim bu son vedada,
Yolunu kaybeden yolcunun dağda
Birini çağırmak için imdada
Yaktığı ateşi yakmayacaktın?
Gelse de en acı sözler dilime
Uçacak sanırdım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime
Hani ey gözyaşım akmayacaktın?
