Yüreğimi Sana Bıraktım Kitap Özeti– Necdet Ekici
Meskektaşlarıyla kurdukları bürosunda, Akif ve
arkadaşları ve arkadaşları çalışmaktadırlar. İçerisi çok gürültülüdür ve sigara
dumanından birbirlerini hemen hemen görememektedirler. Aniden postacı içeri
girer ve tanıdığı halde dumandan olsa gerek Akif’e ismini sorar ve kendisine
zarfını uzatır,oradan hemen ayrılır. Akif kimseye birşey söylemeden oradan
ayrılır.Bu bir bayram kartıdır. Akif şehrin sessiz sokaklarında yürümeye başlar
Derken sahilde bir banka oturur ve derin düşüncelere dalar.Halası ve halasının
kızı Esra kendilerine misafirliğe gelmişlerdir ve Akif ona karşı içinde büyük
bir sevgi beslemektedir.Ancak ona bunu hissettirmemeye çalışır. Halası ve Esra
üç gün sora giderlerken Esra’nın daveti üzerine, “gelecek misin” sorusuna
“hayır” dyi cevap verir. Esra bu cevaba çok üzülür ve çok şaşırır. Akif “sana
sevgimin daha fazla büyümemesini daha başka nasıl engelleyebilirim” diye
geçiriyor içinden. Bu ayrılığın ardından Akif ve Esra mektuplaşmaktadırlar.
Aslında Akif elinden geldiği kadar mektuplaşmama taraftarıdır. Esra’nın
mektupları cevapsız kalsa da Esra mektup yazmaya devam etmektedir.
Birgün Akif halasının evine misafirliğe gider ve Esra’yı görür. Daha evvel
hissettiklerini birbirlerine açıklayamadıkarı halde, o kadar mektuplaşmaya
karşı ortada birşey olmadığına inanmamaktadırlar. Esra Akif bir sürprizim var
der evlendiğini açıklar,Akifbuna çok kızar ve arkasını döner, biraz
somurtur.Esra şaka yaptığını söyleyerek zor da olsa Akif’i yatıştırır. Bunun
üzerine Akif Esra’nın eline iki sihirli kelimeyi yazar ve artık herşey
ortadadır.Akif’in evlerinden ayrılmasından sonra dahi mektuplaşmaya devam
ederler. Akif yaptığının yanlış olduğunu anlar fakat hiç belirtemez. Sonunda
Esra bu ilişkiyi bitirmeleri gerektiğini yazar. Akif’te aynı şeyleri
düşündüğünü belirtir, son cümlesi “yüreğimi sana bıraktım” olur. Ayrılmalarının
gerekliliği Akif’in evli ve iki çocuk sahibi oluşudur.ve birbirlerini bir daha
aramazlar. Ardan yirmi yıl geçer Akif Esra’nın vardığı ilk kocası alkoliğin
biri olduğunu, üstelikte evli çıktığını ve hergün esrayı dövdüğünü, bir çocukla
ondan ayrılınca, ihtiyar bir zengine vardığını, o da ölünce aç ve sefil üç
çocukla sokağa bırakıldığını duyar.
Akif sahilde oturduğu bankta kendine geldiğinde, kendi kendine fısıldanır:
“heyy Esra! Bunca yıl sonra nereden esti bayram kartı yazmak? Kastın mı var
yüreğimi yeniden tutuklamaya!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder